2019’da bir kitap satın alma hastalığına yakalanmışım sormayın gitsin sevgili zencefilli kurabiyeler. Alıyorum, alıyorum, bir daha alıyorum ama okuyor muyum, okumuyorum. Duyup görüp merak ettiğim bütün kitapları ele geçirmeye başladım. İkinci el kitapçılara gidip sadece yayın evini, kitap kapağını ya da başlığını beğendiğim kitapları koleksiyonuma bir bir ekledim. Ne oldu, evde üst üste dizince diz boyu olan bir seri kitap birikti. Ben de bir and içtim kendime: “2020’de bu kitapları bitirmeden başka kitap satın almak yok!”. Bak bak bak bak yalana bak. Bu andı tabisiki geçen ay Howl’un Yürüyen Şatosu filminin uyarlaması olduğu Yürüyen Şato kitabını alarak bozmak zorunda kaldım. Tamamen zorunluluktan. Çünkü öyle güzel bir filmin kim bilir nasıl güzel bir hikâyesi vardırdı. Sonra dedim ki bu kitapla o andı tekrar içelim ve başlayalım. Korona karantinasında teoriyi pratiğe dökmek için bahane çıktı. Aylardır kitap okuyamama döngümü böylece bozdum.
